Open Call for exhibition

PORTRAITS

Κάλεσμα σε φωτογράφους. Έκθεση φωτογραφίας

Η φωτογραφία πορτρέτου είναι ένα είδος φωτογραφίας που εστιάζει στην αποτύπωση της μορφής και της προσωπικότητας ενός ατόμου ή μιας ομάδας ανθρώπων. Είναι μια τέχνη που απαιτεί δεξιότητα και δημιουργικότητα για να αναδείξει τα μοναδικά χαρακτηριστικά και τα συναισθήματα του θέματος. Ο στόχος της φωτογραφίας πορτρέτου είναι να δημιουργήσει μια οπτική αναπαράσταση που αφηγείται μια ιστορία ή αποκαλύπτει κάτι βαθύτερο για το άτομο που φωτογραφίζεται.

ΤΟ ΚΑΛΕΣΜΑ

To Calderone διοργανώνει από 17 έως 19 Νοεμβρίου 2023,σε συνεργασία με την FujifilmHellas, την δεύτερη για την φετινή χρονιά, έκθεση φωτογραφίας με τίτλο Portraits και καλεί φωτογράφους ερασιτέχνες και επαγγελματίες να λάβουν μέρος, στέλνοντας υλικό μέχρι τις 20 Οκτωβρίου 2023 στο info@calderone.gr.

H2^η έκθεση έχει διαγωνιστικό χαρακτήρα καθώς θα δοθούν 4 μερικές υποτροφίες της τάξης των 250 ευρώ για την παρακολούθηση οποιουδήποτε course στο Calderone, και μια miniinstax, οι υποτροφίες και η instax είναι χορηγία της FujifilmHellas

H επιτροπή που θα επιλέξει τις νικητήριες φωτογραφίες απαρτίζεται από τους:

1. Θωμά Δασκαλάκη (φωτορεπόρτερ, μέλος του πρακτορείου NDP)
2. Νίκο Αποστολόπουλο (αφυπηρετήσας Επίκουρος καθηγητής τμήματος Φωτογραφίας & Οπτικοακουστικών Τεχνών του Πανεπιστημίου Δυτικής Αττικής)
3. Γιάννη Μισουρίδη (Ντοκιμαντερίστας)
4. Μαίρη Μαραγκουδάκη (σκηνοθέτις/ηθοποιός/καθηγήτρια υποκριτικής)
5. Πέτρο Αγκοπιάν (πρόεδρος του Σεκάφ)
6. Βαγγέλη Ψαθά (διευθυντή πωλήσεων της FujifilmHellas)

• Κάθε συμμετέχοντας μπορεί να στείλει με wetransfer μέχρι 10 φωτογραφίες σε υψηλή ανάλυση 300dpi και διάσταση minimum3000 pixel στην μεγαλύτερη πλευρά Από αυτές θα επιλεχθούν 5 εικόνες οι οποίες και θα τυπωθούν σε τυπογραφικό χαρτί VELVET350gr, σε διάσταση 32×47 με λευκό πλαίσιο 0,5cm ή 1cm περιμετρικά της εικόνας. Στις φωτογραφίες θα πρέπει να αναγράφεται καθαρά το ονοματεπώνυμο σας (πχ Κώστας_Ρωμανίδης_01.jpeg), και στις 10 εικόνες max που θα αποστείλετε.

• Οι φωτογραφίες δεν διατίθενται προς πώληση από το calderone, αλλά είναι στην ευχέρια του κάθε συμμετέχοντα εάν θέλει να τις πουλήσει οπότε και ο ίδιος κανονίζει την τιμή, το Calderone σε αυτή την περίπτωση κρατάει ένα 20% της πώλησης, τις φωτογραφίες θα τις παραλαβετε με το τέλος της έκθεσης από το Calderone.

---

Τόπος Διεξαγωγής

O τόπος διεξαγωγής της έκθεσης είναι το Calderone και συγκεκριμένα στο φουαγιέ καθώς και στο pockettheater, ανάλογα με τους συμμετέχοντες.

Κόστος Συμμετοχής

• 50 ευρώ στο οποίο συμπεριλαμβάνονται το κόστος των εκτυπώσεων, το στήσιμο της έκθεσης και το promotion.

• Δηλώσεις συμμετοχής μέχρι και τις 20 Οκτωβρίου 2023, η επιλογή των φωτογραφιών θα γίνει από τους υπεύθυνους του Calderone και θα ειδοποιηθείτε με μήνυμα εάν έχετε επιλεχθεί και ποιες φωτογραφίες είναι αυτές που θα σας εκπροσωπήσουν.

• Έγκυρη θεωρείται μια συμμετοχή από την στιγμή που θα κατατεθούν τα χρήματα.

• Τα έργα με το πέρας της έκθεσης επιστρέφουν στους δημιουργούς.

Έγκυρη θεωρείται μια συμμετοχή από την στιγμή που θα ολοκληρωθεί η πληρωμή.

Φόρμα Συμμετοχής

Διαδικασία συμμετοχής

1. Μας στέλνετε το υλικό σας στο info@calderone.gr με we transfer
2. Περιμένετε email επιβεβαίωσης
3. Ολοκληρώνετε την πληρωμή σας πατώντας το παρακάτω κουμπί

Η διαδικασία συμμετοχής ολοκληρώθηκε

---

Ιστορική αναδρομή

Αν ανοίξουμε ένα λεξικό θα δούμε ότι η λέξη προσωπογραφία (πορτρέτο) σημαίνει τη ζωγραφική απεικόνιση των σωματικών χαρακτηριστικών του προσώπου. Η τέχνη της προσωπογραφίας πήρε κατά καιρούς διάφορες σημασίες και ερμηνείες σε σχέση με τον εκάστοτε πολιτισμό και τις αισθητικές τάσεις της κάθε εποχής.

Στην αρχαία Μεσοποταμία και την Αίγυπτο είχε πάρει συμβολικό χαρακτήρα και εξυπηρετούσε και μαγικο-θρησκευτικούς σκοπούς.

Στην αρχαία Ελλάδα το πορτρέτο είχε σκόπιμο χαρακτήρα γιατί δεν απέβλεπε στην πιστή αναπαράσταση του προσώπου τόσο όσο στο να δημιουργήσει έναν τύπο. Η προσωπογραφία του Μ. Αλεξάνδρου είναι χαρακτηριστική γιατί προσπαθεί να προβάλει την ηρωική πλευρά του χαρακτήρα του στρατηλάτη.

Η ρωμαϊκή προσωπογραφία αναπτύχθηκε ακολουθώντας τα ελληνικά πρότυπα του 2ου και 1ου αιώνα καθώς και τις προρωμαϊκές επιρροές των Ετρούσκων από τις λύθηκες και τις σαρκοφάγους.

Τον 2ο και 3ο αιώνα μ.Χ. έχουμε τις νεκρικές προσωπογραφίες του Ελ Φαγιούμ στην Αίγυπτο που είναι από τις ωραιότερες της ελληνιστικής – ρωμαϊκής περιόδου.

Τον 4ο αιώνα και μετά τα πορτρέτα λαμβάνουν ιερατικά χαρακτηριστικά όπως δείχνουν οι τεράστιες κεφαλές του Μ. Κωνσταντίνου ( στη Ρώμη, μουσείο Καπιτωλίου) και του Θεοδοσίου του Μεγάλου.

Τα ιερατικά αυτά χαρακτηριστικά τα βρίσκουμε από τον 5ο αιώνα και μετά στην εκκλησιαστική εικονογραφία των αγίων και των αποστόλων και αργότερα των βασιλιάδων και των πνευματικών αρχηγών της εκκλησίας καθώς και των αυτοκρατόρων του μεσαίωνα.

Από το 13ο αιώνα και μετά μπορεί να συναντήσει κανείς το φυσιογνωμικό πορτρέτο του ατόμου και να το αναγνωρίσει από τα χαρακτηριστικά του προσώπου και όχι πια με τα σύμβολα ή επιγραφές που αποτελούσαν στοιχεία της προσωπογραφικής διαδικασίας και αντίληψης.

Δύο αιώνες μετά περίπου το 1400 μ.Χ αρχίζει η προσωπογραφία να αντιμετωπίζεται ως καλλιτεχνικό γεγονός και δημιούργημα κυρίως γιατί το πρόσωπο αρχίζει να αποκτά μεγαλύτερη αξία.

Στα τέλη του 15ου και 16ου αιώνα στην Ευρώπη κυριαρχεί η ιταλική προσωπογραφία παρουσιάζοντας διάφορες σχολές, κυρίως κατά πόλεις, με ιδιαίτερα χαρακτηριστικά η κάθε μια.

Αντίστοιχες σχολές προσωπογραφίας με μεγάλο ενδιαφέρον παρατηρούμε στην Ισπανία και στη Γερμανία που με τη σειρά της επέδρασσε στην αγγλική προσωπογραφία.

Στην Ευρώπη του 18ου αιώνα παρουσιάζουν ενδιαφέρον δύο κυρίως τάσεις στην προσωπογραφία. Η μία είναι η αρχαϊκο-αλληγορική με πολλούς εκπροσώπους και η άλλη η ρεαλιστική που κυρίως αναπτύχθηκε στη Γαλλία. Το 19ο αιώνα οι εμπρεσιονιστές Μανέ, Ντεγκά, Ρενουάρ άρχισαν να αντιδρούν στην ρεαλιστική και αντικειμενική απεικόνιση του μοντέλου. Η αντίδραση αυτή θα οδηγήσει τη σύγχρονη τέχνη από το ένα μέρος στην διάλυση της μορφής με την πρόσθεση της ογκομετρικής και φορμαλιστικής αναζήτησης (μιλάμε φυσικά για τον κυβισμό) και από το άλλο μέρος στην παραμόρφωση της ανθρώπινης μορφής (μιλάμε φυσικά για τον εξπρεσιονισμό).

Στα μέσα του 19ου αιώνα ανακαλύπτεται η φωτογραφία μια νέα μορφή απεικόνισης που με μηχανικά και χημικά μέσα θα είναι σε θέση πλέον, εκτός των άλλων, να προσωπογραφεί. Όπως την κάθε μορφής τέχνης έτσι και τη φωτογραφία την απασχολεί πάρα πολύ ο άνθρωπος γενικά και το πρόσωπό του ειδικότερα. Γεννιέται λοιπόν το φωτογραφικό πορτρέτο, η φωτογραφική προσωπογραφία. Δεν είναι δε τυχαίο ότι δύο μόλις χρόνια μετά την πρώτη φωτογραφία, στο Παρίσι ανοίγει το πρώτο στούντιο πορτρέτων όπου χιλιάδες παριζιάνοι, επώνυμοι και ανώνυμοι προστρέχουν για ένα πορτρέτο τους. Φυσικά αυτή η υστερία εξηγείται γιατί μέχρι τότε ο μόνος τρόπος για να έχει κάποιος το πορτρέτο του ήταν η ζωγραφική και σπάνια η γλυπτική, πράγμα που μόνο οι άρχοντες, οι ηγεμόνες, οι εκκλησιαστικοί άρχοντες και οι πλούσιοι είχαν τη δυνατότητα.